Chord Gitar Ewan Mccoll - Thomas The Rhymer Kunci Dasar - Chords.id (Nada Dasar B)

A#m                   F
True Thomas lay on Huntlie bank,
A#m                   F
A# ferlie he spied wi' his e'e,
A#m                        F
And there he saw a lady bright
A#m                        Fm       A#m
Come riding down by the Eildon Tree.
 
A#m                   F
Her skirt was o' the grass-green silk,
A#m                   F
Her mantle o' the velvet fyne.
A#m                   F
At ilka tett o' her horse's mane
A#m                   F
Hung fifty siller bells and nine.
 
A#m                   F
True Thomas he pull's aff his cap
A#m                   F
And louted low down to his knee:
A#m                   F
“All hail, thou mighty Queen o' Heaven!
A#m                   F                A#m
For thy peer on earth I never did see.”
 
A#m                   F
“O no, o no, Thomas,” she said,
A#m                   F
“That name does not belong to me;
A#m                   F
I am but the queen of fair Elfland
A#m                   F          A#m
That am hither come to visit thee.”
 
A#m                   F
“Harp and carp, Thomas,” she said,
A#m                   F
“Harp and carp along wi' me.
A#m                   F
And if ye dare to kiss my lips,
A#m                   F      A#m
Sure of your body I will be.”
 
A#m                   F
“Betide me weal, betide me woe,
A#m                   F
That weird shall never daunton me.”
A#m                   F
Syne he has kissed her rosy lips
A#m                   F       A#m
All underneath the Eildon Tree.
 
A#m                   F
“Now ye maun gang wi' me,” she said,
A#m                   F
“True Thomas, ye maun gang wi' me.
A#m                   F
And ye maun serve me seven years
A#m                   F                 A#m
Thro' weal and woe, as may chance to be.”
 
A#m                   F
She mounted on her milk-white steed,
A#m                   F
She's ta'en True Thomas up behind.
A#m                   F
And aye whene'er her bridle rung
A#m                   F            A#m
The steed flew faster than the wind.
 
A#m                   F
O they rode on and farther on,
A#m                   F
The steed gaed swifter than the wind,
A#m                   F
Until they reached a desert wide
A#m                   F        A#m
And living land was left behind.
 
A#m                   F
“Light down, light down now, True Thomas
A#m                   F
And lean your head upon my knee,
A#m                   F
Abide and rest a little space
A#m                   F        A#m
And I will show you ferlies three.
 
A#m                   F
“O see ye not yon narrow road
A#m                   F
So thick beset with thorns and briars?
A#m                   F
That is the path of righteousness,
A#m                   F       A#m
Tho' after it but few enquires.
 
A#m                   F
“And see ye not that braid, braid road
A#m                   F
That lies across that lily leven?
A#m                   F
That is the path of wickedness,
A#m                   F          A#m
Tho' some ca' it the road to heaven.
 
A#m                   F
“And see ye not that bonny road
A#m                   F
That winds about the fernie brae?
A#m                   F
That is the road to fair Elfland
A#m                   F             A#m
Where thou and I this night maun gae.
 
A#m                   F
“But, Thomas, ye maun hold your tongue
A#m                   F
Whatever ye may hear or see.
A#m                   F
For if you speak word in Elfyn land
A#m                   F                  A#m
Ye'll ne'er get back to your ain countrie.”
 
A#m                   F
Syne they came on to a garden green,
A#m                   F
And she pu'd an apple frae a tree:
A#m                   F
“Take this for thy wages, True Thomas
A#m                   F                     A#m
It will gi' ye the tongue that can never lie.”
 
A#m                   F
“My tongue is mine ain,” True Thomas said,
A#m                   F
“A# guidly gift ye wad gie to me!
A#m                   F
I neither dought to buy or sell,
A#m                   F         A#m
At fair or tryst where I may be.
 
A#m                   F
“I dought neither speak to prince or peer
A#m                   F
Nor ask of grace from fair ladye.”
A#m                   F
“Now hold thy peace,”, the lady said,
A#m                   F        A#m
“For as I say, so must it be.”
 
A#m                   F
He has gotten a coat of the even cloth
A#m                   F
And a pair of shune of velvet green,
A#m                   F
And till seven years were gane and past
A#m                   F             A#m
True Thomas on earth was never seen.